વાહ ગુજરાતી વાહ…!ઓસ્ટ્રેલિયામાં પણ આ ગુજરાતીએ MUKHI નંબર લેવા ખર્ચ્યા લાખો રૂપિયા..કારણ છે રસપ્રદ..જાણો
ગુજરાત ના લોકો બધે આગળ હોઈ છે ધંધા હોઈ કે શોખ હોઈ ગુજરાતી લોકો ની બોલ બોલા હંમેશા રહે છે ગુજરાત માં કાર બાઈક ની નંબર પ્લેટ નો શોખ પણ ઘણા લોકો ધરાવતા હોઈ છે મોંઘી કાર ની સાથે સાથે મોંઘા નંબર લેવા એ પણ આજ કાલ નો ટ્રેન્ડ હોઈ છે પણ ઘણા લોકો કંઈક કારણ થી નંબર ની પસંદગી કરતા હોય છે.
ગુજરાતીઓનો આ મિજાજ વિદેશમાં પણ જળવાયો છે. વિદેશમાં પણ ગુજરાતીઓ મનપસંદ નંબર માટે ગમે તેટલા ડોલર્સ ખર્ચવા તૈયાર થઈ જાય છે. આવો જ એક યુવાન એટલે મંથન રાદડિયા.મૂળ અમરેલી જિલ્લાના સાવરકુંડલાના ધજડી ગામનો વતની મંથન રાદડિયા છેલ્લાં ચાર વર્ષથી ઓસ્ટ્રેલિયામાં વસવાટ કરી રહ્યો છે.
મંથનના માતા-પિતા હાલ અમદાવાદના નિકોલમાં રહે છે. વર્ષ 2017માં ધોરણ-12 પૂરું કર્યા બાદ વધુ અભ્યાસ માટે મંથને ઓસ્ટ્રેલિયાના મેલબોર્વાનની વાટ પકડી હતી. જ્યાં તેણે હોટેલ મેનેજમેન્ટનો કોર્સ અને ત્યાર બાદ ડિપ્લોમાં ઈન હોસ્પિટાલિટીનો કોર્સ કર્યો હતો. જોકે મંથનને ગ્રોસરીના બિઝનેસમાં રસ જાગતા તેણે આમાં ઝંપલાવ્યું હતું. હાલ તે પર્થ સિટિમાં ઈન્ડિયાથી ગ્રોસરી ઈમ્પોર્ટ કરીને હોલસેલ વેચે છે. આ માટે તેણે એક વેરહાઉસ પણ લીધું છે.
ઓસ્ટ્રેલિયા પહોંચ્યા બાદ મેલબોર્નમાં પહેલી કાર ખરીદી તો એક હજાર ડોલર ખર્ચીને MUKHI નંબર પ્લેટ લઈ લીધી હતી. ત્યાર બાદ પર્થમાં પણ આજ નંબર પ્લેટથી એક કાર લીધી હતી.ઓસ્ટ્રેલિયામાં ચાર વર્ષમાં પાંચ કાર બદલી છે, જેમાં જીપથી લઈને ઓડી કાર સામેલ છે. આ તમામ કારનો નંબર MUKHI હતો. હવે તે બે હજાર ઓસ્ટ્રેલીયન ડોલર (1.11 લાખ) ખર્ચીને વધુ એક MUKHI નામ વાળી નંબર પ્લેટ લેવાનો છે
દિવ્ય ભાસ્કર સાથે ની વાતચિત મુજબ મંથન કહે છે ‘મારા દાદાજી લાલજીભાઈ રાદડિયા એમના સમયમાં ગામના મુખી (ગામના વડા) હતાં. સરપંચનો હોદ્દો પછી આવ્યો. ગામના લોકોને કોઈ કામ હોય તો સૌ પહેલાં ગામના મુખીને મળતા. ગામમાં એમની ખૂબ માન-મર્યાદા હતી. એ વખતે મારા દાદા ઘોડો લઈને નીકળતા ત્યારે ઘોડાના ડાબલાના અવાજથી રાહદારીઓને જાણ થઈ જતી કે મુખી આવ્યા એટલે બધા ઊભા રહી જતાં. મારા દાદા જીવ્યા ત્યાં સુધી ગામના મુખી રહ્યા હતા. આ બધું મેં મારા પિતા, મોટાબાપુજી અને ફોઈ પાસેથી સાંભળ્યું છે’
‘મારા દાદા લાલજીભાઈ રાદડિયા વર્ષ 1942થી 1977 સુધી ગામના મુખી રહ્યા હતા. એમના પાંચ દીકરા હતાં, એમાં મારા ફાધર સૌથી નાના. બાદમાં પપ્પા ધંધા માટે ઢસા ગયા, જ્યાં તેમણે હીરાનું કામ શરૂ કર્યું હતું. ત્યાં સુધીમાં તેમની છાપ પણ મુખી તરીકેની પડી ગઈ હતી. એટલે સુધી કે કોઈ એમને નામથી ઓળખતા જ નહોતાં. જેમ પપ્પાની છાપ મુખીની પડી એવું મારી સાથે પણ થયું. હું મોટો દીકરો છું. અહીંયા ઓસ્ટ્રેલિયામાં બધા મને મુખીથી જ ઓળખે છે. મારું સાચું નામ ઘણાં ઓછા લોકો જાણતા હશે. દાદાના કારણે મને મુખી નામ સાથે ખૂબ લગાવ છે. એટલે જ હું મારી કારની નંબર પ્લેટ આ જ નામથી લઉં છું’
